gaudium

   gaudium ī, n    [GAV-], inward joy, joy, gladness, delight : gaudium atque laetitiam agitabat, S.: Prae gaudio ubi sim nescio, T.: lacrimo gaudio, T.: gaudio compleri: exsilui gaudio: conti nere gaudium non potuerunt, quin, etc., L.: nox gaudio laeta victoribus, Ta.: gaudium periculosi saltūs superati, L.: feminarum gaudia insignia erant, expressions of delight , L.: quibus gaudiis exsultabis?: gaudia quanta fuerunt! H.: mea gavisurus gaudia, T.: scin me in quibus sim gaudiis? T.—Prov.: Gaudia principium nostri sunt doloris, O.—Person.: mala mentis Gaudia, i. e. Malice , V.— Sensual pleasure, enjoyment (usu. plur.): pestiferum, L.: dediti corporis gaudiis, S.: impermissa, H.: gaudia sumit, O.: Gaudia quanta tuli! enjoyed , O.: quanti sibi gaudia constent, Iu. — A joy, cause of joy, source of pleasure, delight : duci falso gaudio, T.: gaudium clade foedatum est, L.: fugiunt tua gaudia, O.

* * *

gaudi(i) N N

joy, delight, gladness; source/cause of joy; physical/sensual delight; everlasting blessedness; gaud/gaudy, bead of rosary (Latham)